شعرها و يادداشت‌هاي رضا چايچي

در سکوت سپیده

ناگاه

پرنده ای بر شاخه ای تر د

فرود می آید

سنگ ریزه ای

بر برکه پرتاب می شود

برکه موج برمی دارد و

بیدار می شوم

همه خفته اند

پرنده بی تاب می خواند

شاخه تاب برمی دارد

چیزی درونم

به صدا می آید

شاخه ایست

      می شکند

پرنده ایست

پرواز می کند

و سپیده دیگر بار

با سکوت پیوند می خورد.

                                  از کتاب بی چتر بی چراغ    آذر ۶۶