گام بر می دارم
می ترسم از کنار کفشم
ریگی رها شود
می دانی برکه خواب است
و خواب ماه می بیند.
از پنجمین دفتر شعر :مه چهره ها یمان را با خود می برد.
موسسه ی انتشاراتی آهنگ دیگر
می ترسم فراموشم کنی
برگ های سبز چسبانی می شوم
دیوارهای اتاقت را می پوشانم
از نرده های مهتابی ات بالا می روم
و می چسبم
به هر پنجره ای که از آن نگاه می کنی
به هر دری که از آن می گذری
و فرش می کنم
هر راهی که بر آن پا می گذاری
به لباست
به دست هایت می چسبم
می ترسم .
به گرد خود مي چرخيدم
تا يك به يك پرتابشان كردم
تا هر يك مداري بيابند
پس چرخيدند
سياره هاي كوچك به گرد خويش
با دريا و ابرها و خانه ها
تهي از واژه
سكوت كردم
و باز ايستادم از گردش
تا ببينم
گردش سياره هاي كوچك را .
کتاب باله ی ماسه ها